Oegstgeest, 25 juni 2020
Geachte leden van de gemeenteraad,
De Bomenbond heeft met interesse de besluitvorming rondom Endegeest gevolgd maar ik moet zeggen: u maakt het ons niet makkelijk. Stukken en bijlagen die vlak voor de vergadering worden toegevoegd, notities die eerst vertrouwelijk en toen toch niet vertrouwelijk zijn, plannen die tussentijds worden gewijzigd, zoals een fietspad dat tussen commissievergadering en raadsvergadering wordt verlegd. Een geheimzinnige ‘anterieure overeenkomst’ tussen de projectontwikkelaar en het college….
Wij zien door de bomen het bos niet meer, en dat terwijl wij toch de Bomenbond zijn.
Vandaag staan wij weer voor een nieuwe onverwachtse wending in het Endegeest-dossier.
Hoe zat het ook weer?
Er zou in alleen onder bepaalde voorwaarden woningbouw plaatsvinden op Endegeest. Dat had immers een maatschappelijke bestemming. Op 28 mei nam u unaniem een amendement aan om zeggenschap te houden over bewoning van kasteel Endegeest en de gebouwen erom heen een beslissingsbevoegdheid van de raad te laten zijn.
Het college stelt nu voor om die bevoegdheid weer naar zich terug te trekken. Normaal gesproken zou dit worden besproken in een oordeelsvormende commissievergadering, met alle mogelijkheid tot inspraak, nadere vragen en reflectie.
Maar nu, met stoom en kokend water, wordt dit besluit onder druk van de projectontwikkelaar teruggedraaid en we zien de bui al hangen: natuurlijk gaat er gebouwd worden. De kavels zijn al aangewezen. De contouren van de panden zijn zelfs al bekend.
De bebouwing op Endegeest zal met 60% toenemen, de parkeerdruk natuurlijk ook.
De geplande appartementen op de locaties TD en TD2 worden drie verdiepingen hoog, bijna het dubbele van wat er nu staat.
Endegeest, de parel van Oegstgeest, verliest zijn glans en wordt verkwanseld. Het is niet langer een uniek rustgebied voor mens en dier, maar het wordt – voorspel ik – een sjieke woonlocatie voor de zeer vermogenden.
En dat is allemaal slecht voor de bomen.
Er gaan monumentale bomen gekapt worden. Verder een uniek verruigd bosje vlakbij de TD-locatie. Niet alleen veel groen gaat verloren, maar ook de rust, en dat was toch een van de uitgangspunten van de Gebiedsvisie over De Geesten. Gisteren hoorde ik rond het kasteel daar nog de boomvalk, een zeldzame roofvogel die juist daar broedt.
Het is overigens niet de eerste keer dat het college maling heeft aan besluiten van de raad.
In de Geesten zou alleen gewoond mogen worden op Rhijngeest. Nu ook dus om het kasteel.
Op Nieuw Rhijngeest zouden 400 woningen komen. Het worden er 800 als u vanavond instemt met de Nota van Uitgangspunten. Dat zijn bijna 2000 mensen op een stukje grond van 5,6 hectare. Waar blijft de broodnodige ruimte voor groen in deze plannen?
Later op de avond gaat u ook spreken over het kunstgras bij ASC. Even terug: de verhuizing van ASC naar de Overveerpolder zou alleen mogelijk zijn onder de strikte voorwaarde dat er geen kunstgras zou worden aangelegd.
Door een fout in het bestemmingsplan – wel of niet bewust – blijkt dat nu toch mogelijk. Het college betreurt deze fout maar kiest traditiegetrouw voor ASC en niet voor de natuur. Het college kan er ook voor kiezen om een moreel appel te doen op ASC om vast te houden aan de oorspronkelijke afspraak en daarmee aan de wens van de gemeenteraad.
Terug naar Endegeest:
We hebben hier dus een college dat een unaniem aangenomen amendement van de Raad naast zich neerlegt en via dit raadsvoorstel wil terugdraaien. De wethouder dreigt zelfs met opstappen als hij zijn zin niet krijgt.
In de kranten te lezen, zwicht een raadsmeerderheid voor deze machtspolitiek. Zelfs partijen die het woord ‘democratie’ in hun partijnaam dragen steunen het college.
De Oegstgeester Courant heeft het over een politieke doodzonde.
Mijn advies aan u: laat u niet onder druk zetten.
Als er toch krachten zijn die wonen op Endegeest mogelijk willen maken, laat dit dan een transparant proces zijn, met alle wettelijke middelen tot inspraak. Niet een snel een-tweetje tussen ondernemer en college, waarbij de raad en de burger buiten spel staan.
We leven niet in Malta of Italië, maar in het keurige Oegstgeest, onderdeel van het koninkrijk der Nederlanden, waar besluitvorming democratisch plaatsvindt. Ik neem aan dat u niet wil dat Oegstgeest bekend staat als het dorpje tussen de Rijn en de aan de A44, waar van alles te ritselen valt.
Ik doe een appel op uw democratisch geweten.
En namens de burgers, de natuur en daarin vooral de bomen wil ik u daarvoor bedanken.
